جوانان، فراموش شده امروز انتخابات - وبلاگ بروز

به گزارش وبلاگ بروز، اگر بخواهیم از تجربه انقلاب اسلامی برای حضور جوانان استفاده کنیم به تشکیل تیم های چریکی گفتمانی، برنامه ریزی عملیاتی و اجرای میدانی عملیات نیاز داریم.

گروه دانشگاه وبلاگ بروز- میلاد نیازی؛* در یادداشت قبلی، به این پرداختیم که این خود ما جوانان هستیم که باید بسم الله گفته و بلند شویم و آتش به اختیار وارد عمل شده و آینده ای روشن که لایق این منطقه و مردمان با عزتش میباشد، را با دستان جهادی خودمان ترسیم کنیم. همچنین بیان کردیم که شروع این نقش آفرینی می تواند از انتخابات مجلس باشد و نیز راهبرد هایی نیز پیشنهاد شد. اما بس است شعار و کلی گویی ها و درد و دل و گله مندی.

راه چیست؟ چاه کجاست؟ چه کار میتوانیم کنیم؟ چه بر می آید از یه عده جوانی که جدی گرفته نمیشوند؟ راه حل عملیاتی چیست؟

برای تغییر و شکستن این فضا، اصلی ترین موضوع، در میدان بودن است. همین که در میدان باشیم (به علت خالی بودن میدان، متاسفانه) و حضور پیدا کنیم، به طور قطع اثرگذار خواهیم بود. البته نباید دنبال معجزه باشیم. یادمان باشد که فرهنگ سازی و جا انداختن گفتمان، کار یک شب و یک سخنرانی و یک کلیپ و ... نیست بلکه امری زمانبر، فرسایشی و هزینه زا است. اما نا امید نباید شد. میتوان اهداف میان مدت - کوتاه مدت مشخص و عملیات های زود بازده طراحی کرد. الحمد الله، امروزه ما در دورانی قرار داریم که یکی از بزرگترین انقلاب های تمدنی را تجربه کرده و در فضای آن زندگی می کنیم.

انقلابی که مبتنی بر اسلام سیاسی بوده و یکی از پیروز ترین تجربه های گفتمان سازی و فرهنگ سازی را داراست که اتفاقا، پیشبرنده این انقلاب (در برهه های مختلف و اتفاقات مختلف) نیز جوانان بوده اند. این تجرببات مقابل دیدگان ما واقع شده است.

اگر از پدربزرگان خود، از پیرمرد های اطراف خود به خصوص آنان که در دوره بروز انقلاب اسلامی، فعالیت داشته اند از فضای آن روز ها بپرسید، به یک نکته مشترک خواهید رسید. چند جوان که بحث میکردند، کتاب میخواندند، تبلیغ میکردند، مناظره میکردند و...

بگذارید شفاف تر بگویم. اگر ما یک مدل شناسی از سبک مبارزاتی دوران انقلاب اسلامی داشته باشیم به یک الگو بسیار ساده، کم هزینه و بسیار اثر گذار و کارآمد خواهیم رسید که بنده اسم آن را تیم های چریکی گفتمانی می گذارم. سه یا چهار جوان دور هم، یک مجموعه انسانی ایجاد می کردند که نه نیاز به ساختار خاصی، اساسنامه آنچنانی و تشکیلات گسترده وامکانات هنگفت دارد بلکه بسیار سبک و سریع همراه با نظم خاصی با خط گیری از حضرت امام خمینی، شب و روز عملیات فرهنگی انجام داده و همزمان خود را برای نبرد تمدنی آماده می کردند، یعنی همان رشد و کادرسازی؛ و سپس همین جوان ها بودند که در 8 سال دفاع مقدس تشکیلات بزرگ جنگ را پیش بردند. جوانانی با متوسط سن 22 تا 24 سال که سرلشکر و مغز متفکر یک جنگ بسیار نابرابر شدند و نوآوری های عجیبی نیز داشتند.

حرف آخر را اول میزنم، تصور کنید سه تا جوان دور هم جمع شوند، یکی آیین نامه داخلی مجلس را مطالعه کند، یکی چندتا از مسائل منطقه را تحقیق و استخراج کند و یکی مقاله ایی درباره شفافیت مطالعه کند. این سه جوان، در جلسه تبلیغاتی یک کاندیدی حضور پیدا کرده، یکی بپرسد که آقای کاندید شما که میخواهید کاندید شوید، آیین نامه داخلی مجلس را خوانده اید؟ از وظایف خود خبر دارید؟

یکی بپرسد آقای کننده شما چندتا از مسائل عینی منطقه را احصا کرده و با مشورت کدام تیم تخصصی راه حل برای آن دارید؟ یکی بپرسد آقای کاندید، شما حاضر هستید اموال خود را شفاف سازی کنید؟ هزینه های انتخاباتی خود را شفاف سازی کنید؟ چه اتفاق مبارکی خواهد افتاد؟ این یک مثال ساده بود برای تقریب ذهن.

الغرض اگر امروز، بخواهیم از همان تجربه پیروز استفاده و آن را مشابه سازی کنیم به سه قدم کلی و اساسی نیازمندیم.

قدم اول: تشکیل تیم چریکی گفتمانی

جوانان دغدغه مند و فعال و مستعد و البته مخلص را پیدا کنیم. اطرافمان را بگردیم قطعا آن ها را خواهیم دید. هر چند کم خواهند بود. یکی از بهترین محیط ها، حضور در جلسات هم اندیشی و ستاد های انتخاباتی کاندیدا ها میباشد. آنجا جوانان دلسوز را شکار کنیم و دغدغه های خود را بیان کرده و آن ها را توجیه و قانع کنیم. نمیخواهد لشکری از این جوانان وجود داشته باشند. حداکثر سه یا چهار نفر برای هر تیم کافیست. البته یادمان باشد که: انما اعظکم بواحدة ان تقوموا لله مثنى و فرادى ثم تتفکروا شما را تنها به یک چیز اندرز مى دهم، و آن اینکه دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر براى خدا قیام کنید، سپس بیندیشید. اگر کسی نبود، ما مامور به قیام فردی هستیم.

قدم دوم: برنامه ریزی عملیات

در برنامه ریزی جنگ سخت، هر عملیاتی دارای بخش های مختلف میباشد از قبیل:؛ واحد اطلاعات عملیات جهت رصد و شناسایی، رزمایش های تمرینی جهت آمادگی نیرو ها، مشخص بودن مراحل عملیات و داشتن اکشن پلن، مشخص بودن وظیفه هر یگان و ...

ما نیز میتوانیم همین نظام عملیاتی را در جنگ نرم معادل سازی کنیم. اما این یعنی چه؟

الف) در رصد و شناسایی

اولا باید جبهه مقابل را بشناسیم. به طور مثال باید بدانیم هر کاندیدایی چه میگوید؟ برنامه اش چیست؟ نقاط ضعف و نقاط قوتش چیست؟ از کدام طیف است؟ تیم پشت سرش چه کسانی هستند؟ برنامه های تبلیغاتیش کجاست؟ چه قشری از مردم طرفدار او هستند؟ و...

ثانیا جغرافیای عملیات (در واقع نقاط استراتژیک) را بشناسیم مثلا در چه روستا هایی تاثیر گذار تر هستند؟ چه محله هایی جریان ساز تر هستند؟ چه مساجدی ضریب نفوذ بالاتری دارند؟ چه دانشگاه هایی مستعد فعالیت هستند

ثالثا گرو های مختلف و جریان های موثر را بشناسیم. مثلا گروه هایی از قبیل: یاشولی ها، آبگ، وبلاگ بروز، نخبگان، روحانیون تاثیر گذار، فرهنگیان، اصناف، شخصیت های سیاسی، تشکل های مردمی و گروه های اجتماعی.

ب) آمادگی نیرو هانیرو های این تیم باید برای اجرای هر چه بهتر عملیات، آموزش ها و توانایی های لازم را کسب کنند. باید بدانند که چه اهدافی را و چگونه و با چه ابزاری بزنند. به طور مثال باید بداند که چه سوالی از کاندیدا بپرسد؟ چگونه او را به چالش بکشد؟ اگر قرار است جایی صحبت کند، اصول سخنوری بلد باشد. مسائل منطقه را بشناسد. بداند وظیفه یک کننده چیست؟ حوزه اختیاراتش تا کجاست و... که لازمه اصلی اینها، مطالعه و تحقیق و البته استفاده از تجربیات و مشورت افراد صاحب نظر است.

متاسفانه بنابر دلایلی که قطعا در فرصت های بعد خیلی درباره آن خواهم نوشت، ما در منطقه خود به کادرسازی و رشد جوانان و تربیت نیروی متعهد و دانا نپرداختیم و از این جهت آمادگی چندانی در نیرو های جوان ما وجود ندارد و الان نیز زمان کافی برای این آمادگی نیز نیست. اما راه حل چیست؟ ایجاد یک هسته توانمند سازی؟! فقط در همین حد توضیح میدهم، منتظر خبر های خوب در این باره باشید.

پ) اکشن پلن

مراحل عملیات را مشخص کنیم. به طور مثال قرار است مرحله اول (ایجاد یک بدنه و قدرت اجتماعی از طریق) به چالش کشیدن کاندیدا ها در جلسات هم اندیشی باشد. مرحله دوم سپس سخنرانی در مساجد و دانشگاه ها باشد. مرحله سوم (وقتی که یک بدنه اجتماعی شکل گرفت) زمینه سازی جهت مناظره کاندیدا ها باشد. مرحله چهارم در نهایت پای کار آوردن ائمه جمعه و استفاده از تریبون آن ها باشد و...

قدم سوم: اجرای میدانی عملیات

این عملیات میتواند در بستر های مختلفی از قبیل، سوال و به چالش کشیدن کاندیدا ها در جلسات عمومی و تبلیغاتی، سخنرانی این تیم در مساجد و دانشگاه ها، برگزاری کرسی آزاد اندیشی (مثلا وسط میل گنبد؟!)، برگزاری مناظرات، فعالیت در فضای مجازی، مکتوبات و نوشته جات، تریبون نماز جمعه و ...

در حقیقت سعی شد که خلاصه ایی از یک راه حل عملیاتی و مقدمات آن گفته شود. انشالله در نوشته های بعدی، مطالب دقیق تر، مبسوط ترو کاربردی تر خواهد بود. توصیه میشود حتما نوشته های بعدی را بخوانید.

میلاد نیازی- فعال دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط وبلاگ بروز نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است