فلج بلز چیست؟ احتیاج است تا درباره فلج بلز بیشتر بدانید! - وبلاگ بروز

به گزارش وبلاگ بروز، فلج بلز ضعف اکتسابی یک طرف صورت، به علت آسیب دیدگی عصب صورت است. علائم در طرف مبتلا به طور معمول شامل عدم توانایی در بستن چشم، لبخند زدن، چین و چروک پیشانی و سوت است. گفتار ممکن است ملایم و مبهم باشد. پارگی به علت بسته نشدن کامل چشم اتفاق می افتد. احساس چشایی ممکن است در نیمه جلوی زبان کاهش یابد.

فلج بلز ضعف اکتسابی یک طرف صورت، به دلیل آسیب دیدگی عصب صورت است. علائم در طرف مبتلا به طور معمول شامل عدم توانایی در بستن چشم، لبخند زدن، چین و چروک پیشانی و سوت است. گفتار ممکن است ملایم و مبهم باشد.

پارگی به دلیل بسته نشدن کامل چشم اتفاق می افتد. احساس چشایی ممکن است در نیمه جلوی زبان کاهش یابد. ممکن است صداها در قسمت آسیب دیده بلندتر به نظر برسند که به آن هایپراکوزیس گفته می گردد و این ممکن است در اثر فلج بلز، عضله استاپدیوس ایجاد گردد اما به طور مستقل نیز رخ می دهد.

پاپیلیت ممکن است از پاپیلای قارچی طرف آسیب دیده دیده گردد. فلج بلز معمولا طی چند ساعت تا چند روز ایجاد می گردد. اوج درگیری معمولا طی چند روز اتفاق می افتد. درد خفیف پشت گوش در آغاز شایع است، بعلاوه احساس ذهنی بی حسی طرف آسیب دیده است.

معمولا این مورد ابتدا در هنگام مشاهده افراد در آینه یا هنگام غذا خوردن مشاهده می گردد زیرا غذا تمایل دارد بین گونه و لثه جمع گردد.

فلج بلز چقدر شایع است؟

حدود 25/100000 نفر در سال به فلج بلز مبتلا می شوند. با افزایش سن بروز کمی افزایش می یابد. فقط اختلافات جزئی در جنس و افراد نژاد متفاوت وجود دارد. در زمستان مقدار کمی بیشتر است.

فلج بلز دلایل بیشماری دارد. در حال حاضر تصور می گردد که بیشتر موارد ناشی از عفونت ویروس هرپس سیمپلکس همان عفونت زخم دهان و بعلاوه انواع دیگر شما است.

در حمایت از این ایده مشاهده است که HSV-1 DNA در 86٪ از گانگلیون های عصب صورت در افرادی که فلج بلز دارند، تشخیص داده می گردد، در حالی که فقط 43٪ از افراد کنترل شده است.

با این وجود، انواع مختلف دیگری از جمله دیابت، بیماری لایم، سارکوئید، عفونت HIV و انواع مختلف سرطان وجود دارد.

افرادی که در معرض خطر ابتلا به فلج ایدیوپاتیک به عنوان مثال ضعف صورت به دلیل آسیب به عصب یا هسته عصب صورت در ساقه مغز هستند، شامل زنان باردار، دیابتی ها، کسانی که اخیرا دوره های آنفولانزا یا عفونت تنفسی داشته اند و کسانی که به صورت خانوادگی سابقه بیماری دارند.

از دیگر دلایل فلج بلز صورت می توان به ضربه، اختلالات CNS مانند سکته مغزی و نئوپلاسم ها اشاره نمود. فلج بلز صورت به ندرت در اثر عفونت گوش میانی ایجاد می گردد، جایی که احساس می گردد تحلیل رفتن عصب صورت ممکن است عصب را در معرض دید قرار دهد و باعث آسیب پذیری بیشتر آن گردد.

در موارد حاد، آنتی بیوتیک های تزریقی و میرنگوتومی به طور کلی درمان است. درمان جراحی ممکن است در بیماران مبتلا به آبسه اپیدورال، کلستاتوم یا ماستوئیدیت انجام گردد.

تشخیص فلج بلز چگونه انجام می گردد؟

تشخیص افتراقی فلج بلز عصب به صورت زیر می باشد:

• هرپس زوستر
• اوتیت خارجی نکروزان
• استئومیلیت پایه جمجمه
• بیماری لایم
• پس از سانحه
• شکستگی جمجمه بازیلار
• آسیب دیدگی هنگام تولد
• نفوذ ضربه استخوانی گیجگاهی
• آسیب پاروتید (مانند بعد از برداشتن تومور پاروتید)
• نورومای عصب صورت
• همانژیوم عصب صورت
• نوروم صوتی
• ضایعه متاستاتیک

تشخیص براساس سابقه، یافته های معاینه بدنی و نتایج آزمایشات آزمایشگاهی است. در معاینه فیزیکی، به طور حاد، صورت در طرف آسیب دیده ضعیف است و بستن چشم ناقص است یا وجود ندارد. پیشانی به جای فلج بلز، یک فلج مرکزی صورت را نشان می دهد.

چین و چروک بینی، صاف شده است. سوت زدن معمولا غیرممکن است. غشای تمپان طبیعی است مگر اینکه عفونت هرپس در گوش وجود داشته باشد. در ضعف صورت محیطی، پس از چندین هفته معمولا هنگام جمع شدن چشم، تعیینه ای از چشم جمع می گردد، به این پدیده بل گفته می گردد.

سایر اعصاب جمجمه ای نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. ممکن است پاپیلاهای گردشی ملتهب، کاهش رفلکس گگ و ضعف کام وجود داشته باشد. شنوایی ممکن است به دلیل درگیر شدن رفلکس استاپدیوس تحت تاثیر قرار گیرد. در صورت بهبودی صورت ممکن است شواهدی از فیبرهای عصبی را نشان دهد.

در صورت وجود سکته مغزی یا تومور مغزی، اسکن MRI انجام می گردد. اسکن ام.آر.آی به طور کلی در تمام افرادی که دچار فلج بلز نو هستند، ضروری نیست، اما در افرادی که بهبود نمی یابند یا بدتر از این که بهبود پیدا نمایند، مورد استفاده قرار می گیرد.

لگوی معمول دیده شده در تصویربرداری MRI از فلج بلز، تقویت عصب در بخشهای گوشتی، ژنتیکی و گاها تمپانی است که ممکن است به مدت 4 ماه ادامه داشته باشد. تقویت عصب صورت ممکن است در عفونت های ویروسی نیز دیده گردد.

تدریج یافتن فلج بلز

اگر فلج بلز صورت طی هفته ها یا بیشتر به تدریج تکامل یابد، اگر سابقه سرطان قبلی وجود داشته باشد یا توده هایی وجود داشته باشد که در گوش یا ناحیه غده پاروتید صورت دیده گردد، تومورها احتمالا بیشتر است. تصویربرداری معمولا در صورت کاهش شنوایی، یا آغاز فلج بلز آرام بیش از 6 ماه یا در صورت برنامه ریزی برای درمان جراحی، انجام می گردد.

در MRI، ممکن است بزرگ شدن عصب یا افزایش فقط در یک بخش وجود داشته باشد. با این وجود، MRI اغلب نمی تواند بین تومور و فلج بلز تفاوت قائل گردد و یک MRI طبیعی همواره یک ضایعه بدخیم عصب صورت را حذف نمی نماید.

بسته به شرایط، گاهی اوقات آزمایشاتی برای دیابت، بیماری لایم، سارکوئیدوز، میاستنی گراویس، ایدز و سندرم گیلن باره انجام می گردد، خصوصا در افرادی که ضعف دو طرف صورت دارند. برخی بر این باورند که لایم شایع ترین دلیل فلج بلز صورت در بچه ها است، اما این احتمالا بسته به خطر قرار گرفتن در معرض فرق دارد. سوراخ شدن کمر برای بسیاری از این احتمالات ممکن است لازم باشد.

آزمایشات خاصی برای تعیین مقدار ضعف در دسترس است، اما به طور کلی احساس نمی گردد که این موارد برای مراقبت از بیمار مفید باشند. ENOG روشی برای تحریک الکتریکی عصب است. در طول 72 ساعت اول مفید نیست. در 3 هفته، بیماران با بیش از 92٪ انحطاط نتیجه یکنواخت خوبی دارند. محرک هیلگر وسیله ای مرتبط برای این کار است.

در 75٪ بیماران، هیچ دلیلی برای فلج بلز تعیین نمی گردد. حدس زده می گردد که در این شرایط عفونت ویروسی دلیل فلج بلز است. دو نوع ویروس تبخال با فلج بلز ارتباط دارند. به طور عادی، وقتی فوران هرپس در کنار ضعف صورت وجود داشته باشد، سندرم رامسی هانت تشخیص داده می گردد.

در این حالت، ضعف صورت به عفونت با ویروس واریسلا زوستر نسبت داده می گردد. علاوه بر بثورات، کاهش شنوایی در رمزی هانت بسیار بیشتر از سایر دلایل زنگ است. بعلاوه ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 در پاتوژنز فلج بلز نقش دارد.

در سال های اخیر امکان تهیه ویروس در بزاق با استفاده از PCR وجود داشته است، اما این اطلاعات تا به امروز در درمان مفید نبوده است. واریسلا زوستر در گانگلیون ژنتیکی صورت نیز می تواند در طی یک دوره مونونوکلئوز عفونی مجددا فعال گردد.

آسیب شناسی در فلج بلز

آسیب خفیف باعث نوروپراکسی می گردد. عصب هنوز وجود دارد، فقط کند می گردد. راهنمایی تکانه ای کاهش یافته و پیش آگهی خوب است. آسیب میانه، ممکن است باعث قطع جریان اکسوپلاسمی و آکسونوتمزیس گردد. انحطاط والری در طی 2-3 هفته اتفاق می افتد و در نتیجه بهبودی کامل به طور کلی طی 2 ماه اتفاق می افتد.

به آسیب شدید نوروتمزیس گفته می گردد. انحطاط والری بیش از 3-5 روز اتفاق می افتد، بازسازی آکسون با راهنمایی نادرست اتفاق می افتد و بیماران بهبودی طولانی مدت را تجربه می نمایند و در نهایت با سینکینزیس روبرو می شوند.

تکه تکه شدن، تورم و دژنراسیون اغلب در سیلندرهای آکسون دیده می گردد. ممکن است نفوذ لنفوسیتی در دسته های عصبی وجود داشته باشد.

پیش آگهی فلج بلز چیست؟

75٪ از بیماران فلج بلز بهبودی کامل را تجربه می نمایند، بیشتر در طی 2 تا 3 هفته. 15٪ اضافی بهبودی رضایت بخشی را تجربه می نمایند، اما ممکن است عدم تقارن مداوم صورت داشته باشند.

5 تا 10٪ بیماران در 4 ماهگی با نقص عصبی مداوم و تغییر شکل مواد آرایشی بهبودی ضعیفی دارند. تصور می گردد که پیش آگهی با شدت آسیب ارتباط دارد. در نوروپراکسی، یک بلوک رسانایی وجود دارد اما عصب خود دست نخورده است و عصب می تواند دیستال بلوک را تحریک کند.

در آکسونوتمزیس، لوله عصبی سالم است اما آکسون درون آن می میرد. معمولا در اینجا نیز بهبودی 100٪ است. در نوروتمزیس، آکسون و توبول از بین می فرایند و پیش آگهی متغیر است.

بسیاری از افراد مبتلا به زنگ دچار سینکینزیس می شوند. این بدان معناست که وقتی چشمک می زنند، ممکن است گوشه دهان کمی لرزان گردد.

این امر در نتیجه مسیریابی فیبرهای عصبی صورت رخ می دهد، زیرا دوباره رشد می نماید تا عضلات صورت را عصبی کند.

برخی از افراد ممکن است دچار اشک شوند که هنگام خوردن آنها پاره می گردد. این امر ناشی از مخلوط شدن فیبرهای خودمختار است که به وسیله عصب صورت حمل می گردد. دیگران ممکن است هنگام غذا خوردن تعریق گوش داشته باشند، که ناشی از مکانیسم مشابه است.

فلج بلز چگونه درمان می گردد؟

تمام بیماران مبتلا به فلج بلز باید اقدامات احتیاطی را در خصوص خشک شدن چشم در کنار ضعف صورت انجام دهند. این به طور کلی شامل استفاده از اشک مصنوعی در طول روز، و استفاده از ژله lacri lube در شب است. وصله های چشم معمولا ضد فراوری هستند زیرا پلک به راحتی از روی وصله جدا می گردد و به این ترتیب چشم می تواند بر روی وصله مسواک بزند و باعث ایجاد ناراحتی و آسیب احتمالی گردد.

می توان از محفظه رطوبت به عنوان جایگزینی برای استفاده مکرر قطره های چشمی در طول روز استفاده کرد. محفظه رطوبت از خشک شدن قرنیه جلوگیری می نماید.

در افرادی که به طور مداوم قرمزی یا تیرگی بینایی دارند، باید از یاری یک چشم پزشک استفاده گردد.

تصور می گردد که درمان پردنیزون باعث بهبودی سرعت و کاهش دفعات نتیجه بد می گردد. پردنیزون باید در هفته اول ضعف صورت تجویز گردد تا موثر واقع گردد. این دارو عموما مختص افرادی است که فلج بلز کامل صورت دارند.

معمولا دوز حدود 60 میلی گرم در روز در یک وعده صبح تجویز می گردد. این دوز معمولا برای حدود یک هفته ادامه می یابد و پس از آن در حدود 10 روز کاهش می یابد. در افراد در معرض خطر، فشار خون، گلوکز خون و الکترولیت ها باید کنترل گردد.

در بیشتر موارد فلج بلز جراحی لازم نیست، زیرا 90٪ بیماران خود به خود بهبود می یابند. در مواردی که ضربه ایجاد شده باشد، برطرف فشار عصب صورت ممکن است قابل توجیه باشد.

بیماران مبتلا به فلج بلز به دلیل عفونت ویروسی غیر هرپسی، سارکوئید، دیابت یا سرطان در صورت وجود درمان علاوه بر درمان های کلی که در بالا ذکر شد، تحت این شرایط درمان می شوند.

آیا فلج بلز باز خواهد گشت؟

حدود 7٪ بیماران دچار فلج بلز هستند. میانگین فاصله عود 10 سال است. هنوز به طور قطعی ثابت نشده است که فلج بلز باز خواهد گشت، اما احتیاج است تا در این زمینه احتیاط کنید.

منبع: راسخون