مستند مدرسۀ قدیمی من؛ روایتی از یک بازگشت حیرت انگیز به مدرسه - وبلاگ بروز

به گزارش وبلاگ بروز، مستند مدرسۀ قدیمی من مخصوص همۀ کسانی است که در مدرسه رنج کشیده اند؛ همۀ کسانی که گاهی دلشان خواسته کاش می شد با همین ذهنیت و قدرتی که امروز دارند به دوران مدرسه برگردند تا در مقابل قلدری ها و تحقیر ها بایستند و عوامل ترس ها و اضطراب هایی را که تحمل نموده اند از بین ببرند؛ بنابراین فکر می کنم می گردد گفت این مستند مخصوص همۀ ماست!

به گزارش وبلاگ بروز؛ این مستند روایتی از یک داستان واقعی است که در سال 1993 در دبیرستان بِرسدن در اسکاتلند رخ داد؛ داستانی عجیب، تامل برانگیز و بسیار شنیدنی. در آن سال یک دانش آموز 16 ساله به نام براندون لی وارد مدرسه شد؛ نوجوانی باهوش، مهربان و قدرتمند که با وجود ظاهر نسبتا عجیبش همه را مجذوب خودش کرد. او بچه هایی را که مورد آزار و قلدری دیگران بودند زیر بال و پر خودش گرفت و با هوشمندی و ادبی که از خودش نشان می داد، احترام معلمان مدرسه را برانگیخت.

(ادامۀ مطلب بخشی از داستان اصلی مستند را فاش می نماید)

اما دو سال بعد یک راز حیرت انگیز فاش شد. دانش آموزی که به مدرسه آمده بود نه نامش براندون لی بود و نه اصلا نوجوان بود. او در واقع جوان 32 ساله ای بود به نام برایان مک کینون (Brian MacKinnon). برایان بی نهایت مشتاق تحصیل در رشتۀ پزشکی بود، اما چون نمرات دبیرستانش پایین بود و سنش هم از 30 سال گذشته بود، تصمیم گرفته بود یک بار دیگر به مدرسۀ قدیمی خودش برگردد و با یک هویت جعلی، نمرات بالایی بگیرد و به دانشکدۀ پزشکی برود. او شکل و شمایلش را تغییر داد تا جوانتر به نظر برسد؛ کاملا هم پیروز بود، چون هیچکدام از معلم های قدیمی اش او را نشناخته بودند.

یکی از همکلاسی های برایان در آن موقع جونو مک لوید نام داشت که حالا این مستند را دربارۀ همکلاسی قدیمی اش ساخته است. مک لوید روایتی فوق العاده مجذوب کننده و خوش ساخت از این ماجرا ارائه داده که مخاطب را پای داستان خودش میخکوب می نماید. شیوۀ روایت مستند ترکیب بسیار شیرینی از بازسازی های انیمیشنی و مصاحبه های شنیدنی با همکلاسی ها و معلمان مدرسه است. جلوۀ بصری انیمیشن ها درخشان و رنگارنگ و دوست داشتنی است؛ شیوه ای بسیار عالی برای روایت یک قصۀ قدیمی.

مک لوید حتی با خود مک کینون هم مصاحبه نموده است، اما چون او نمی خواست که تصویرش پخش گردد، بازیگری به نام آلن کامینگ در نقش او بازی نموده و روی صدای ضبط شدۀ او لب زده است؛ انصافا هم کامینگ این کار ظریف و حساس را عالی انجام داده.

مدرسۀ قدیمی من هم یک جور هایی هیجان انگیز و پرتعلیق است و هم شاداب و مفرح. وقتی می فهمید که این مرد 32 ساله در کنار بچه ها می ایستاده و آواز های مخصوص نوجوانان را می خوانده، حتما لبخند به لبتان خواهد آمد. یا مثلا دانستن اینکه سرنوشت او و دانشکدۀ پزشکی به کجا رسید حتما برایتان مجذوب کننده و شنیدنی خواهد بود.

این مستند هم شکل و شمایل یک درام دبیرستانی را دارد و هم مجذوب کنندهیت های خاص یک مستند تحقیقی دربارۀ آدم ها متقلب در آن وجود دارد. اما شاید یکی از مهم ترین جنبه های این فیلم، تصویری باشد که از تحقق یک رویا ارائه می دهد؛ نه رویای رفتن به دانشکدۀ پزشکی، بلکه رویای برگشتن به مدرسه و یک بار دیگر و یک جور دیگر نوجوان بودن.

• کارگردان و فیلمنامه نویس: جان مک لوید (Jono McLeod)
• امتیاز منتقدان (راتن تومیتوز): 93%
• امتیاز مخاطبان (راتن تومیتوز): 91%