وقتی پیکاسو به دخترش نقاشی یاد می داد! - وبلاگ بروز

به گزارش وبلاگ بروز، مجموعه دیده نشده ای که در پاریس به نمایش درمی آید، نشان می دهد که چگونه پابلو پیکاسو، به دختربچه پنج ساله اش یاد می داد آدم ها، حیوانات و پرندگان را نقاشی کند.

آن ها برترین کتاب های چگونه نقاشی کنیم برای کودک خردسالی هستند که پدر دلسوزش برایش درست نموده؛ پدری که اتفاقا یکی از بزرگترین هنرمندان قرن بیستم بوده است.

نوه پابلو پیکاسو، مجموعه ای خارق العاده از کتاب های طراحی کشف نموده است که به وسیله این هنرمند برای آموزش نقاشی و رنگ آمیزی به دختر بزرگش درست شده بود.

به گزارش گاردین؛ پیکاسو، صفحات کتابش را با صحنه های بازی پر نموده است، تصاویری پر از حیوانات، پرندگان، دلقک ها، آکروبات بازها، اسب ها و ...، چیزی که هر کودک و البته هر بزرگسالی را هم سر ذوق می آورد.

او آن ها را برای مایا رویز-پیکاسو، زمانی که بین 5 تا 7 ساله بود، خلق کرد. در برخی از صفحات کتاب، دختر کوچولو کوشش های چشمگیری برای تقلید از استادش انجام داده است. او همین طور به کار پدرش نمره هم داده است. در صحنه سیرک، عدد 10 را نوشته تا تایید خود را نشان دهد.

او دو تصویر مجذوب نماینده از روباه انگوردوست - با الهام از افسانه انگور ترش، داستان روباه و انگور ها اثر ژان دو لا فونتن حکایت نویس فرانسوی قرن هفدهم - نقاشی نموده و مایا یکی از آن ها را رنگ آمیزی نموده است. او همین طور برای دخترش عقاب های ساده، اما زیبا را در یک حرکت، بدون بلند کردن مداد از روی کاغذ ترسیم کرد و علاقه خود به فرم و خط را به او انتقال داد.

این مجموعه دیده نشده همین طور شامل مجسمه های اوریگامی نفیس از پرندگان است که پیکاسو از کارت های دعوت نمایشگاه برای دخترش خلق نموده است.

نوه او، دایانا ویدمایر-روئیز-پیکاسو، این آثار را به طور تصادفی در حالی که در پی چیز های خانوادگی در انبار می گشت، پیدا کرد. او که کنجکاو شده بود، آن ها را به مادرش که اکنون 86 ساله است، نشان داد و خاطرات برای او دوباره زنده شد.

ویدمایر-روئیز-پیکاسو به آبزرور گفت: مادرم گفت البته، این ها کتاب های نقاشی من در بچگی هستند. ما همواره در خانواده نسبت به کار های بصری تشویق می شویم. مادرم با نگاه کردن به آن نقاشی ها در خاطرات دوران کودکیش غرق شد.

پیدا کردن این کتاب ها بسیار تکان دهنده بود، نه تنها به این علت که درباره یکی از بزرگترین هنرمندان صحبت می کنیم، بلکه به این علت که چنین چیزی بسیار انسانی است. من هیجان زده و متاثر شدم.

پیکاسو، که در سال 1973 درگذشت، از پدرش، استاد طراحی، نقاشی کشیدن را آموخته بود، بنابراین یاد دادن نقاشی به مایا برای او طبیعی بود. نوه پیکاسو گفت: یک صفحه زیبا در کتاب هست که پیکاسو یک کاسه کشیده و مایا هم کنارش یک کاسه کشیده است.

گاهی این طور است که او تصویر چیزی را کشیده و به مایا راه درست نقاشی کردن آن را یاد داده است. گاهی او از کل صفحه فقط برای نقاشی یک چیز خاص استفاده نموده است. گاهی یک سگ یا یک کلاه کشیده است. برخی جا ها هم او صحنه های خاصی را نقاشی نموده، مثل صحنه هایی از سیرک. خیلی جالب است.

مایا به ویژه به یاد می آورد که در طول جنگ جهانی دوم، مداد های رنگی و دفترچه ها کم بود: احتمالا به همین علت است که پدرم در دفترچه های تمرین من می نوشت و با مداد های من رنگ می کرد. من هنوز خاطرات خوبی از آن لحظاتی دارم که در آشپزخانه همدیگر را دیدار می کردیم تا با هم نقاشی بکشیم. تنها جایی در آپارتمان بود که هوا گرم بود.

نوه پیکاسو مورخ هنر، متصدی و طراح جواهرات است که به تازگی آخرین کتاب خود را با عنوان Picasso Sorcier منتشر نموده است که خرافات و اعتقاد او به جادو را آنالیز می نماید.

او کشف این کتاب های نقاشی را تصادفی از روی خوش شانسی توصیف کرد، زیرا در تدارک نمایشگاه بزرگی در موزه پیکاسوی پاریس درباره رابطه پیکاسو با اولین دخترش بود که حاصل عشق پرشور او به ماری ترز والتر، زنی است که هنگام دیدارش با پیکاسو در سال 1927، 17 ساله بود و پیکاسو 28 سال از او بزرگتر بود.

این نمایشگاه، مایا رویز-پیکاسو، دختر پابلو، تا 31 دسامبر ادامه دارد و شامل پرتره های بسیاری از مایا، دارایی های شخصی و عکس های او، همراه با کتاب های طراحی و مجسمه های اوریگامی است که برای اولین بار نمایش داده می شوند.

پیکاسو و دخترش مایا در سال 1935

معین نیست که آیا پرندگان اوریگامی از کارت های دعوت برای نمایشگاه های خودش ساخته شده است یا خیر. نوه پیکاسو گفت: من نمی خواستم اثر او را باز کنم.

او در کتابچه همراه این نمایشگاه نوشته است: چه کسی است که تا حالا، موقع تماشا یک تابلو از پیکاسو این جمله را نشنیده باشد: یک کودک هم می توانست این کار را انجام دهد! بسیاری از انقلاب های هنری قرن بیستم، با تمسخر و رسوایی روبرو شدند.

درست است، اما در خصوص پیکاسو، در قضاوت آثارش به این شکل، اشاره کوچکی به حقیقت هم نهفته است. همان طور که مایا، اولین دخترش به یاد می آورد: معمای زندگی و البته دوران کودکی، چیزی بود که پدرم را همواره سر ذوق می آورد.

او اضافه کرد: پیکاسو در جستجوی زبانی تصویری که با کد های فرسوده رئالیسم آکادمیک شکسته گردد، از خطوط سرکش نقاشی های بچه ها وام گرفت. در جایی که ون گوگ، گوگن و ماتیس بر سادگی گرافیکی و تصویری که بچه ها با آن نقاشی می نمایند تمرکز کردند، پیکاسو بیشتر بر عناصری تاکید نمود که سنت های تصویری را برهم می زد، یعنی تحریف و بدشکلی.

با این حساب باید گفت، در این کتاب های نقاشی، چه کسی از چه کسی آموخته است؟

منبع: همشهری آنلاین