در زمان درگیری با غم و اندوه، چطور به خودمان یاری کنیم؟ - وبلاگ بروز

به گزارش وبلاگ بروز، روبه رو شدن با احساسات، درک و برون ریزی صحیح آن، یکی از راه چاره های حفظ سلامت جسم و روان است.

به گزارش ، دست شما به شدت درد می نماید. سردرد دارید. کلافه و عصبی هستید. آرام و قرار ندارید و می خواهید به کوچه بزنید. می خواهید خرید کنید. می دانید مسأله ای روان شما را آزرده، اما اصلا فکرش را هم نمی کنید که این حالت ها نشانه غم باشد.

بغض تا پشت پلک های شما آمده، اما با خودتان مبارزه می کنید تا اشک پایین نریزد. در همه این حالت ها شما با حس خودتان روراست نیستید. درحالی که روبه رو شدن با احساسات، درک و برون ریزی صحیح آن، یکی از راه چاره های حفظ سلامت جسم و روان است.

غم، یکی از حس هایی است که ممکن است هرازگاهی، به هر علت سراغ ما بیاید. در این حالت باید چطور آن را درست شناسایی نموده و چطور آن را مدیریت و تخلیه کنیم؟

اجازه بدهید غمگین باشد! بله درست است؛ باید با احساسات خودمان روراست باشیم. درواقع نخستین گام برای برطرف هر مسئله ای، پذیرش آن است. دوم این که باید این باور اشتباه را کنار بگذاریم که همواره باید خرسند و خندان باشیم. روان ما گاهی به دلایل متعدد دچار غم و اندوه می گردد. سوم این که غم، شکلی از دفاع روان برای شناسایی و آزادکردن احساس های منفی است؛ بنابراین بپذیرید غمگین هستید و برای برطرف غم خود باید کاری کنید.

اول از همه این افکار که گریه نشانه ضعف من است را دور بریزید؛ اگر بلند گریه کنم، همسایه ها فکر می نمایند چه اتفاقی افتاده است! من برای این مسائل پیش پا افتاده گریه نمی کنم! آدمی به سن و سال من، نباید گریه کند و هر پیش فرض این گونه را کنار بگذارید. حقیقت این است که روان و حتی جسم شما، به علتی غمگین و آزرده شده است. گریه کردن، از اولین راه چاره های زدودن روان و جسم از غم است؛ بنابراین هرقدر می خواهید و به هر شکلی که می خواهید گریه کنید.

بدون توجه به این که در حال نوشتن چه جملات و کلمه هایی هستید، هرچه را که حس می کنید و به زبان یا فکر شما می رسد، بنویسید. جمله ها ممکن است بی سرو ته باشد. کلمه ها درهم و برهم و نامنظم. اشکالی هم ندارد؛ چون فکر شما آسیب دیده و نظم خودش را از دست داده است؛ بنابراین فقط بنویسید. بعد از این که روان شما کاملا تخلیه شد، کاغذ ها را پاره نموده و دور بریزید.

ممکن است کلمه یا جمله ای به فکر شما نرسد. به جای آن احساس خود را با نقاشی یا حتی خط خطی کردن کاغذ بیرون بریزید.

به هر علت ـ مثلا واکنش تدافعی روان ـ ممکن است نتوانید گریه کنید. اما شما به گریه کردن احتیاج دارید؛ بنابراین باید شرایط را برای گریستن فراهم کنید تا روان شما آرام گردد. برای این کار می توانید از موسیقی، فیلم، کتاب یا هر عامل محرک خوبی که می تواند باعث گریه و تخلیه روانی شما گردد، یاری بگیرید.

در روان شناسی معتقدند که باید از مسائل فاصله بگیرید تا بتوانید دید بهتری نسبت به آن ها داشته باشید؛ بنابراین وقتی غمگین هستید از خانه بیرون بروید. در هوای آزاد قدم بزنید؛ حتی اگر درحال گریه کردن باشید یا به موضوعی دائم فکر کنید. تغییر موقعیت مکانی و فاصله گرفتن از ماجراها، می تواند راهکار مسائل را به ما نشان دهد. ممکن است بیرون رفتن شما یک روز تمام طول بکشد؛ مسأله ای نیست، اما قطعا بعد از این خلوت، حال بهتری خواهید داشت.

ورزش برای یاری به کاهش تنش جسم و ورزش های آرام تنی، راه چاره خوبی برای کاهش تنش روانی است. دویدن، دوچرخه سواری، ایروبیک و هر ورزش پرتحرک دیگر می تواند به کاهش تنش جسمی و جلوگیری از ابتلا به بیماری جسمی ناشی از کاهش عملکرد سیستم ایمنی ناشی از غم، یاری کند. ورزش های آرام تنی هم از دیگر راه چاره های خوب کاهش تنش روانی است.

بله! سخت است وقتی غمگین هستید، کار کنید. به قول معروف دست و دل آدم به کار نمی رود.، اما باید برود! به این علت که یکی از راه چاره های گذر از غم و اندوه، فعالیت بدن و فکر است. سعی کنید خانه را تمیز کنید. به گل و گیاهان خانه رسیدگی کنید. غذای جدیدی بپزید. ماشین را کارواش ببرید. خرید های لازم منزل را انجام دهید و هزار و یک کار مفید دیگری که امکان انجام آن وجود دارد.

در زمان تنش روانی، آدم ها در مقابل خوردن و خرید، دو نوع رفتار را پیش می گیرند. عده ای به خرید و خوردن حریص می شوند و عده ای دیگر کاملا بی اشت ها شده و نه تنها خرید نمی فرایند، بلکه به سر و وضع خود هم رسیدگی نمی نمایند. گرچه کنترل و تغییر این موقعیت ها سخت است، اما کوشش کنید با یاری گرفتن از درمانگر، آن ها را کنترل کنید.

برای هر تغییری زمان احتیاج است، حتی وقتی دست شما دچار جراحت می گردد برای ترمیم آن موقع ضروری است؛ بنابراین به روان خود اجازه و فرصت ترمیم بدهید. این نکته را به خاطر بسپاریم که پیش از این هم دچار رنج و غم شده ایم؛ دیگران هم دچار می شوند، اما این موقعیت گذراست و می توانید از آن به سلامت بگذرید. اما برای این منظور هرچه زودتر به خودتان بیایید بهتر است.

منبع:روزنامه جام جم